Hylke Pelgrum
Wie ben je als mens, privé?
Ik ben een echte voeler, altijd al geweest. Als klein meisje kon ik me verliezen in de kunst van het voelen en observeren, oordeelloos waarnemen vanuit een natuurlijke nieuwsgierigheid. Voelen wat er niet met woorden werd gezegd. Toen overspoelde het me, wist ik me er geen raad mee. Ik maakte de beweging van voelen naar ratio. Mede dankzij het moederschap kon ik mij op een hernieuwde wijze met mijn gevoel verbinden. De voelsluiken gingen langzaam weer open. Stap voor stap durfde ik het voelen weer toe te laten en ook te vertrouwen op mijn intuĂŻtie. Ik ervaar steeds diepere lagen in het voelen en zie het nu echt als mijn kracht.
Ik woon samen met mijn vriend en ben moeder van vier prachtige jongens (10,7,7 & 4) en cadeaumama van een heerlijke knul van 13 jaar oud. Iedere dag mag ik van en met hun leren en dat is echte rijkdom.
Wat wilde ik vroeger graag worden?
âLater als ik groot ben, dan ga ik mensen helpenâ, dat is wat ik altijd riep. Maar door de lessen van het leven was ik de verbinding met mezelf een flinke tijd compleet kwijt. Ik leefde in het standje overleven en deed wat ik dacht hoe anderen dat van me wilden. Mijn studiekeuze maakte ik op basis van wat mijn vriendinnen deden, in de hoop dat mij dat ook het eurekagevoel zou opleveren. Dit bleef uit en zo hopte ik van de HBO-V, naar de PABO en van het onderwijs de commerciĂ«le wereld in. Het werk an sich gaf mij niet de voldoening die ik zocht, maar het âmensen helpenâ vond ik terug in gesprekken met collegaâs. We bereikten snel een diepere laag. Ze gaven me vaak terug hoe fijn en bijzonder het was dat ik zonder oordeel naar hen luisterde en vragen stelde waardoor ze op een andere manier naar dingen konden kijken. De gesprekken gaven hun lucht en een nieuw perspectief.
Waarom ben ik coach geworden?
In mijn loopbaan heb ik meerdere keren tegen een burn-out aangezeten. Steeds verzon ik weer iets waardoor ik even wat lucht kreeg. Tot die laatste keer⊠het licht ging uit en ik werd compleet stil gezet. Vanuit die stilte kwam het besef, dat ik jaren als een kip zonder kop rond gerend had om maar niet te hoeven luisteren naar wat er van binnen zo schreeuwde. Het was tijd om me weer met mezelf te verbinden en te gaan doen wat me roept, waar ik blij van word. Coachen! Mensen weer opnieuw in verbinding brengen met zichzelf.
Wie ben ik als coach?
Ik help jou om jezelf weer te ontmoeten, jouw pure zijn. Los van alle lagen die er door de tijd en het leven zijn opgeplakt. Door de weg naar binnen te gaan; je verlangen, je (zelf) liefde en je kwaliteiten te ontmoeten. Vanuit kwetsbaarheid en kracht. Zodat jij kunt schitteren op het doek dat het leven heet. Ik zal je coachen totdat jij weer de hoofdrol speelt in jouw verhaal. Tijdens dit proces sta ik naast je en luister ik naar wat gehoord en gezien wil worden. Daarbij luister ik met al mijn zintuigen, want juist voorbij de woorden liggen belangrijke sleutels. Ik help je aan inzichten, schijn het licht op wat gezien wil worden en zal ik je aanmoedigen om stappen te zetten.
âOntwikkelen is een must voor goed, betekenisvol werkenâ
